Het wordt al een dagelijkse gewoonte. Eerst langs het tankstation en nog 1 fotostop bij de Sheridan Inn. Het hotel opende zijn deuren in 1893.
Nu kunnen we op weg.
Net voorbij Ranchester bedenk ik me dat we lunch zijn vergeten te kopen.
Net voorbij Ranchester bedenk ik me dat we lunch zijn vergeten te kopen.
Laatste kans is in Dayton. We willen bij een benzinestation iets uithalen maar dan zien we aan de overkant van de straat de Dayton Mercantile. Volgens het uithangbord verkopen ze Homemade Sandwiches. Het is een oude winkel die geklasseerd is.
Wat een verrassende stop. Fijn rondneuzen tussen de prullaria en vintage spullen terwijl we wachten op onze broodjes. Super aardige mensen ook. Ze zijn zo trots op hun oude winkel en willen hun liefde met iedereen delen. Hun missie staat op hun website: "Our mission is to bring a smile to the face of every single person who comes through the door."
Bij ons is dit helemaal gelukt !
Deze pullout ligt op de grens van de bergen en de grasvlaktes. We eten de sandwiches op. Ze zijn warm, o-ver-heer-lijk en nog niet eens duur.
Hier nemen we afscheid van de Great Plains. Vanaf nu worden het enkele dagen bergen.
Bij de Sand Turn Pullout kan je goed zien hoe de aardlagen verschoven zijn bij het ontstaan van de Bighorn Mountains.
We moeten redelijk wat klimmen want we moeten over de bergkam.
Bij Burgess Junction nemen we de alternatieve route. Langs deze weg ligt Medicine Wheel/Medicine Mountain National Historic Landmark. Via een onverharde weg rijdt je tot bijna boven. Het wiel ligt op 2939 m hoogte.
Vanaf de parkeerplaats is het 2.4 km wandelen tot op de top van de heuvel waar het wiel ligt.
(Minder mobiele mensen mogen wel met de auto tot boven rijden.)
De plek is heilig voor de Native Americans. Mensen van verschillende stammen komen nog steeds bidden en mediteren. Ze laten er offers achter.
Het is een bijzondere plek. En zoveel vriendelijke mensen, we slaan een paar leuke babbels.
Op deze hoogte is de lente nog maar net begonnen. Meerdere kleine bloemen zijn aan het bloeien.
En dan nu, de afdaling naar de vallei waarin Cody ligt. Ongeveer 20 km lang met hellingsgraad tussen de 10 en 12 %. Om niet constant met de voet op de rem te staan, zet ik de auto in 2de.
Iets na 16 u komen we aan in Cody bij het Buffalo Bill Center of the West.
Met 1 ticket mag je hier 2 dagen binnen. En dat is maar goed ook. Er zijn 5 musea onder 1 dak.
Vandaag splitsen we ons op. Sander gaat naar het Cody Firearms Museum en ik bezoek het Plains Indian Museum.
En we maken het nog wat Amerikaanser met hotdogs en pop corn.
Voor ze eraan beginnen wordt er eerst ... gebeden. Amen.
Daarna iedereen recht voor de Star-Spangled Banner, het volkslied van de USA.
Zo, klaar om te beginnen. Er zijn verschillende disciplines.
Bare back riding: cowboy moet minstens 8 sec op het paard blijven zitten.
Rijden op jonge wilde stieren. Dit kan gevaarlijk zijn. Daarom heb je de rodeo clowns. Als er een op hol geslagen dier is, leiden zij het af en kan de cowboy zich in veiligheid brengen.
Calf roping (verschillend voor cowboys en cowgirls)
Team Roping (de ene lassoot het hoofd, de ander een poot)
Barrel racing (er zijn 3 tonnen waar de meisjes rond moeten rijden)
De afsluiter is het berijden van de volwassen stieren. Dit is het meest spectaculair. Van de 6 cowboys kan er geen enkele 8 sec of langer op de stier blijven zitten.
Even voor 22 u zit het erop.
Het is maar een kort ritje terug naar ons hotel. Tijd nu voor ons bedje.
Afgelegde km: 257 km
Het weer: bergen 20° zon en Cody 35° zon
Hotel: Best Western Sunset Inn - Cody
Geen opmerkingen:
Een reactie posten